In de zesde rubriek ‘Van de Voorzitter’ vertelt René Beijen over zijn ervaringen als voorzitter en scheidsrechter van de SAO Apeldoorn. Lees snel verder!
Het is winterstop! Een enkeling heeft dit weekend nog gefloten in de tussenronde van de beker of een inhaalwedstrijd van de competitie. Zo vlak voor de feestdagen is het een mooi moment om terug te kijken op je optreden als scheidsrechter. De meesten van ons hebben al meerdere rapporten mogen ontvangen. Mijn dank gaat uit naar de rapporteurs die elk weekeinde in weer en wind op pad zijn om hun kijk op ons presteren te gunnen, een kijkje in de spiegel dus.
Terugblik
Als ik in mijn eigen spiegel kijk dan heb een bijzonder halfjaar achter de rug. Het dieptepunt was het ‘kledingincident’ op 11 september 2016. De reacties van familie, vrienden, collega’s, dorpsgenoten, wildvreemden, COVS en natuurlijk van jullie SAO’ers waren hartverwarmend. De dader is niet gestraft. Er waren getuigen die eenduidig naar één dader wezen, maar het politiedossier en het KNVB-dossier zijn gesloten wegens gebrek aan juridisch bewijs.
Het hoogtepunt voor mij als clubscheidsrechter was de wedstrijd Eerbeekse Boys 3 – Colmschate 3. Een groep twintigers uit Eerbeek die een balletje trapten tegen oude geslepen rotten uit Colmschate. Colmschate kwam in de eerste minuten van de wedstrijd op een 0-1 voorsprong. Langzaam vloeiden hun krachten weg en de jonkies gingen op zoek naar de gelijkmaker. Een heerlijke wedstrijd waar jong enthousiasme het opnam tegen balvaardige voetballers van ver over de dertig. Het bleef 0-1.
Zo hoort voetbal te zijn, beleving, spanning, jong tegen oud, respect en na afloop de ontlading. De spelers van Colmschate 3 hadden de volgende generatie (hun kids) als supporters langs de lijn staan. Hun papa’s geven het goede voorbeeld. Na afloop in de kantine van Eerbeek een Fristi voor hun kroost een zelf genietend van een biertje. Een vette knipoog naar de jonkies van EB 3, eveneens genietend van een pilsje en een vette knipoog terug naar Colmschate 3. Heerlijk!!!
Kantine
In mijn laatste weekend als KNVB-scheidsrechter had ik het genot om in de Achterhoek de wedstrijd Vios Beltrum – Rekken te mogen fluiten. Een heerlijke pot voetbal. Inzet, respect, op-en-neer golvend voetbal, kansen over en weer en de rust in met 0-0. De tweede helft kreeg hetzelfde vervolg, maar de thuisploeg wist nu wel de kansen te benutten en stapte met een 4-0 overwinning van het veld af.
Voor mij was het een nieuwe ervaring als KNVB-scheidsrechter, dat we na de wedstrijd gewoon in de kantine de ontvangst hadden. Bestuursleden, teams, supporters uit- en thuis vereniging kwamen allen gezellig in de kantine. Op een respectvolle manier werd er over de wedstrijd nagesproken en al snel ontstond werd er weer over voetbal gesproken, want op het grote scherm werd de wedstrijd FC Twente – Ajax gespeeld. Voor mij is ook dit halfjaar de balans weer positief. Ik hoop dat jij ook terugkijkt op een positief half jaar.
Kunstgras
Voor alle sportverenigingen met kunstgrasvelden komt vlak voor kerst het positieve nieuws van het onderzoek van het RIVM. ‘Uit onderzoek van het RIVM blijkt dat sporten op kunstgrasvelden die zijn ingestrooid met rubbergranulaat verantwoord is. In rubbergranulaat zitten heel veel verschillende stoffen, maar deze komen slechts in zeer lage hoeveelheden uit de korrels vrij . Dat komt doordat de stoffen min of meer in het granulaat zijn ‘opgesloten’. Hierdoor is het schadelijke effect op de gezondheid praktisch verwaarloosbaar.’
Dit leidde tot de volgende reactie van de voorzitter van Warnsveldse Boys in de Stentor: “Natuurlijk ben ik een opgelucht man. Je zult de boodschap maar hebben gekregen dat kunstgras met rubber onveilig is. Dan had onze vereniging een groot probleem, want Warnsveldse Boys beschikt louter over kunstgrasvelden met rubber.”
Het RIVM maakt ook een kanttekening waarbij het RIVM adviseert om de norm voor rubbergranulaat bij te stellen naar een norm die dichter in de buurt ligt van de norm voor consumentenproducten. Rubbergranulaat moet momenteel voldoen aan de norm voor zogenoemde mengsels. De norm voor consumentenproducten is aanzienlijk strenger: deze staat veel lagere (100 tot 1000 maal minder) gehalten aan PAK’s toe dan de mengselnorm. Het gehalte PAK’s van het onderzochte rubbergranulaat ligt iets boven de norm voor consumentenproducten. Voldoende stof tot nadenken bij de voetbalclubs om bij de vervanging van de toplaag over te stappen op een nog gezondere toplaag.
Namens het bestuur van de SAO-Apeldoorn wil ik iedereen hele fijne feestdagen toewensen. Geniet ervan en doe het op jouw manier. Ik wens je een mooie start van 2017!!!
Met sportieve groet,
René Beijen
René Beijen – Voorzitter SAO Apeldoorn.
