In de 44e column ‘Van de Voorzitter’ vertelt René Beijen over zijn ervaringen als voorzitter van de SAO Apeldoorn en als scheidsrechter.
Welke bril heb je op?
Het ging de laatste weken bij Studio Sport opvallend veel over beslissingen van de scheidsrechter en het al dan niet ingrijpen van de VAR. Het bekendste voorbeeld van een stevige overtreding is die van Steven Berghuis (Feyenoord) op Teun Koopmeiners (AZ). Onbesuisd dus geel of buitensporig dus rood? Gelukkig hebben wij daarover een presentatie gehad die op onze SAO-site staat. Beoordeel de beelden maar aan de hand van onderstaande presentatie en kom zelf tot de conclusie welke kaart jij zou hebben getoond.
Een ander geval is de wedstrijd Ajax – FC Groningen. De trainer van Groningen (Danny Buijs) keek door een heel andere bril dan scheidsrechter Björn Kuipers. Speler Warmerdam van FC Groningen kreeg zijn tweede gele kaart voor tijdrekken bij een ingooi. De trainer van FC Groningen dacht dat hij bij “Candid Camera” was beland. Scheidsrechter Kuipers legde uit dat hij genoeg had vermaand over het tijdrekken en dat de tijd van waarschuwen was aangebroken. Dat waren twee “brillen”. Mijn bril is: als je wel de intelligentie hebt om te vertragen, moet je ook de intelligentie hebben om dit door een speler te laten doen die niet op scherp staat.
Hoe kijken ze dan naar mij op het veld?
Daar kunnen we kort over zijn: door een bril. Die bril is afhankelijk van de kleur, de aard van de wedstrijd en of het een bepalende beslissing is geweest.
Daarom is het belangrijk dat wij beoordeeld worden door “soortgenoten” met dezelfde bril. Dat kunnen je collega-scheidsrechters zijn van de scheidsrechtersvereniging, collega-clubscheidsrechters, je coach, je SB’er of een rapporteur. Zij kijken door dezelfde bril, maar zien soms de zaken toch anders dan jezelf.
Hoe kunnen ze naar jou kijken op het veld?
- Die volgt op korte afstand
- Die is duidelijk in z’n gebaren
- Die heeft verschillende fluitsignalen, ik hoor de ernst van de overtreding in het fluitsignaal
- Die staat daar zelfverzekerd
- Die kaart zag je aankomen, hij had al duidelijk vermaand
- Hij/zij zag bijna alles
- Gelukkig maakt die (assistent-)scheidsrechter ook fouten, het is net een mens.
De afgelopen week is de zomer omgeslagen in de herfst. Vorig weekend nog verzoeken om drinkpauzes, dit weekend een warme douche om weer op te warmen. Wat hebben we toch een mooie hobby!
In die hobby werd ik afgelopen zondag eveneens geconfronteerd met “een Berghuisje”. Er wordt een overtreding begaan door een rechtsback op een linksbuiten, waarbij de rechtsback van achteren kwam inglijden. Hij speelde de bal en de man. Ik heb volledig zicht op de situatie op 10 meter afstand. Ik toon meteen de gele kaart. In mijn hoofd dik geel, te weinig voor rood. Bal binnen speelbereik, contact op schoen, middelmatige snelheid met half gebogen been. Dat van achteren maakt brengt je toch even aan het twijfelen, maar mijn uitleg werd geaccepteerd. In het gesprek in de bestuurskamer kwam “het Berghuisje” nog even ter sprake en daar heb ik ook mijn beslissing toegelicht. Fijn om de kennis uit de sheets paraat te hebben.
Jubilea
Op 1 oktober vierden de Apeldoornse clubs WSV en Albatross beiden hun 100-jarig jubileum. Ik mocht onze vereniging op beide recepties vertegenwoordigen. Het is mooi om die verhalen te horen van 100 jaar terug waarbij enkele jonge mannen een voetbalclub oprichten, niet wetende dat wij een eeuw later over hun voetbalclub praten. Zowel WSV als Albatross hebben vele omzwervingen gemaakt om uiteindelijk op de huidige locatie terecht te komen.
Er worden ook altijd leuke weetjes vertelt. Waarom schrijf je Albatross met “twee S-en”? De mannen wilden hun club UVV noemen (Ugchelse Voetbal Vereniging). Er was echter al een UVV in Utrecht. Toen wilden ze hun club Stormvogels noemen. Die club bleek echter ook al te bestaan. Toen namen ze het zekere voor het onzeker. Ze noemden hun club Albatros, maar om zeker te weten dat deze clubnaam niet bestond hebben ze er nog “een S” aan toegevoegd. Zo ontstond uvv Albatross.
Rest mij jullie succes te wensen bij de komende wedstrijden!
Met sportieve groet,
René Beijen