In de 59e column ‘Van de Voorzitter’ vertelt René Beijen over zijn ervaringen als voorzitter van de SAO Apeldoorn en als scheidsrechter, waarin hij het onder andere heeft over de gevolgen van het coronavirus.
Het bestuur van de Apeldoorn Cup heeft ons per mail op de hoogte gebracht van het besluit om de vijfde editie van de Apeldoorn Cup niet in augustus 2020 maar in augustus 2021 te laten plaats vinden. Ik moest wel even slikken. Een prachtig evenement waarbij alle Apeldoornse voetbalclubs in toernooivorm een aantal wedstrijden spelen. Ook voor ons als scheidsrechters een prachtig moment om ons voor te bereiden op een nieuw seizoen in een mooie ambiance van de Apeldoorn Cup. Het roept bij mij ook direct de vraag op; “Hoe zou de seizoenvoorbereiding van het voetbalseizoen 2020-2021 er uit gaan zien?”.
Een andere primeur was de eerste digitale clubavond op 30 april. Vanaf 20:30 uur ging het digitale clubhuis open. In het digitale clubhuis waren zo’n 25 SAO-leden aanwezig. Tijdens deze avond stond een pubquiz op het programma, met vragen over de SAO algemene voetbalvragen. Er was één lid die er met de “digitale pluim” van door ging, hij had alle 20 vragen goed. Gefeliciteerd Marcel!
Een prachtige manier om met elkaar in contact te staan in deze tijd. Maar het smaakt naar meer. Wat heb ik die voetbalhumor gemist en wat was het leuk om daar op deze manier weer een beetje aan te proeven. De handschoen om een pubquiz te organiseren voor de volgende digitale clubavond van 7 mei werd opgepakt door Mathias. En voor de eerstvolgende digitale clubavond op 19 mei neemt Sander de organisatie van de pubquiz op zich. Mooi om te zien dat er leven zit in deze vorm van een clubavond.
Ik heb een “sprongetje in de lucht gemaakt” bij de aankondiging dat buitensporten vanaf 11 mei weer mogelijk zou zijn. We hebben dat als bestuur heel goed opgepakt. We hebben contact gehad met Accres en de gemeente Apeldoorn. We hebben een protocol opgesteld en op 14 mei kon de eerste buitentraining van start gaan. De kantine zit dicht, de kleedkamers zitten dicht, het plasje moet opgehouden worden, maar we mogen de grazige wei weer in.
Het was duidelijk dat het grasveld ons had gemist. Het gras was hoog en de paardenbloemen waren bijna uitgebloeid, maar dat mocht de pret niet drukken. We hebben heerlijk getraind en spraken naar elkaar uit dat we het samen trainen ontzettend hadden gemist. Het ging erg goed met 1,5 meter afstand houden. Na de training even een slokje uit de bidon en snel naar huis om een douche te pakken.
Wat ik niet heb gemist is de spierpijn na de training. Maar gelukkig was die er wel weer. Want samen verleg je toch makkelijker je grenzen en breng je elkaar weer net een tandje verder.
De enige donderdag in het jaar die we niet trainen is hemelvaartsdag. Maar we hebben de smaak goed te pakken en trainen daarom op de woensdagavond van 20 mei.
We hebben een mooie lange aanloopperiode om wedstrijdfit te worden voor het nieuwe seizoen.
Over het nieuwe seizoen gesproken. Op 1 mei ontvingen wij als officials een mail van de KNVB met daarin “gevolgen promotie/degradatie regeling officials”. Het besluit is in lijn met het besluit bij de voetbalcompetities. Er is besloten om ook voor officials de gecommuniceerde promotie/degradatie regeling (P/D-regeling) niet uit te voeren. Dit betekent dat alle officials komend seizoen in principe op hetzelfde niveau actief zullen zijn als waar ze dit seizoen geëindigd zijn. Zoals ik vorige week al schreef daar zullen een aantal mensen teleurgesteld over zijn en anderen halen opgelucht adem.
Mijn persoonlijke mening is, dat de keuze van de KNVB om dezelfde lijn te hanteren bij officials als in voetbalcompetities, de beste optie is. Het is transparant en eenduidig en daar waar gaten vallen in groepen van officials is bestaat er nog steeds de kans tot promotie.
De gekozen lijn van en KNVB leidt winnaars en verliezers. Cambuur en De Graafschap hebben geprobeerd deze lijn van de KNVB te bestrijden en zijn door de rechter in het ongelijk gesteld. Ik snap deze uitspraak, want elke andere gerechtelijke uitspraak leidt ook weer tot (andere) winnaars en verliezers.
Maar dat brengt mij wel bij de vraag; waarom is er een competitie, wat is een competitie en wanneer is een competitie ten einde?
Als ik die woordbetekenis google dan vind ik;
- Onderlinge wedstrijd op sportief gebied, zodanig dat elk deelnemer alle andere minstens éénmaal ontmoet.
- Mededinging;
- Competitie is het meten van krachten tussen verschillende partijen, veelal met de bedoeling om er allemaal beter van te worden. In de sport is de bedoeling van competitie doorgaans meer het meten van een ieders kunnen, en wordt dan uitgedrukt in een rangschikking.
Wat mij aanspreekt in de laatste definitie is onderling krachten meten om er beter van te worden.
Er wordt een speelschema opgesteld en voor weersomstandigheden voorzien we inhaaldagen in het speelschema. Voor onvoorziene omstandigheden neem het bestuur een beslissing.
Maar als je een competitie speelt om krachten met elkaar te meten en er met beter van te worden dan stel je competitieregels op. Die regels voorzien in vele zaken maar niet in alles. Niet voorzien is dat een dak van een stadion afwaait gedurende de competitie en je opeens veel uitwedstrijden hebt. Het staken van een wedstrijd wegens opkomende mist is voorzien, maar welk effect het uitspelen van de wedstrijd heeft op een ander tijdstip (waarbij opeens het andere team in de flow zit) is niet te voorzien. Het feit dat je topscoorder net een onterechte gele kaart krijgt waardoor hij geschorst is voor een “topper” is niet voorzien. Je snapt wel waar het naar toe gaat. Niet alles is in regels te vatten en er komt hoe dan ook een keer een crisis, deze keer in de vorm van een pandemie, die de voetbalcompetitie raakt en waarvan je de gevolgen moet beheersen. Maar mijn pleidooi is dan wel vanuit het gedachtegoed van een competitie.
Mijn persoonlijke mening is dat als tweederde van de competitie gespeeld is, dat er is voldaan aan de kernwaarden van een competitie. Je hebt je krachten gemeten met anderen. Soms zat het mee en soms zat het tegen, soms waren er onvoorziene zaken, net zoals in elke competitie. Zouden dan ook niet de andere elementen van een competitie zoals promotie en degradatie doorgang moeten vinden?
Ik heb het bovenstaande geschreven om weer eens met elkaar naar het spelletje te kijken waar wij allemaal zo betrokken bij zijn. Het is een spelletje waarin wij ons willen meten en beter worden. De meetlat in de competitie is de (virtuele) eindstand. Maar de competitie is in de kern een spelletje om met elkaar beter te worden en laten we vooral het woord spelvreugde niet vergeten.
Voor mij persoonlijk was de tussenstand in de ranglijst teleurstellend. Niet op een promotieplaats en ook niet op een degradatieplaats. Ik had op een betere ranglijst gehoopt, maar het zat een beetje tegen. Maar voor mij gaat het in eerste instantie om het plezier in het fluiten van een potje voetbal. Het was heerlijk om voor het eerste jaar in de 3e Klasse uit te komen!
Ik kijk er weer naar uit om mijn krachten te meten bij de eerstvolgende pubquiz of bij de eerst volgende training. Ik kijk dus ook weer uit naar de volgende keer spierpijn ?, want dan heb ik mijn grenzen weer verlegd.
Met sportieve groet,
René Beijen
René Beijen – Voorzitter SAO Apeldoorn.
