In de 73e column ‘Van de Voorzitter’ vertelt René Beijen over zijn ervaringen als voorzitter van de SAO Apeldoorn en als scheidsrechter.
Op 4 januari hadden we de primeur met een digitale nieuwjaarsbijeenkomst. Een mooie mix van jong en oud was hierbij online aanwezig. Het doel was met elkaar digitaal het glas heffen op het nieuwe jaar. Ons lid Herman Sempel, woonachtig in Oostenrijk, kon op deze wijze ook aanwezig zijn. Ik heb in mijn nieuwjaarsboodschap stilgestaan bij het bijzondere jaar dat achter ons ligt en de wens uitgesproken dat we in goede gezondheid snel de draad weer kunnen oppakken in het nieuwe jaar 2021. Het zou mooi zijn als we de uitgestelde ALV, in april, weer in elkaars fysieke nabijheid in onze eigen Haven zouden kunnen houden.
Bij mij thuis worden tijdens de lockdown vele ouderwetse gezelschapspellen uit de kast gehaald. Tijdens een spelletje Qwixx ontstond er strijd aan tafel. De ene helft van de deelnemers deed mee voor de gezelligheid en voor hen kon het spel niet lang genoeg duren en de andere helft deed mee voor de winst, dus zo snel mogelijk “de winst pakken”. Met dezelfde spelregels en een compleet andere beleving van het spelletje werd het vuurtje lekker opgestookt.
Dat brengt mij bij het spelletje dat ons bindt: het voetbalspel. Krijgen we nog een hervatting van de voetbalcompetitie of volgen we de Nederlandse handbalvereniging (NHV)? Het bondsbestuur van de handbal gaat inzetten op een alternatieve competitie op z’n vroegst startend in het weekeinde van 10-11 april. Dat wordt dus meer een competitie “voor de spelvreugde”.
De KNVB heeft aangegeven uiterlijk in de week van 9 februari een beslissing te nemen over een eventueel vervolg van de competitie. Vooralsnog zijn er twee alternatieven: het eerste alternatief is het uitspelen van alleen de eerste competitiehelft en het tweede alternatief is de huidige competities opdelen in halve poules waarbij er alsnog een hele competitie wordt gespeeld.
Persoonlijk vind ik het besluit van de Nederlandse handbalvereniging wel stoer. Nu al duidelijkheid geven in een periode waarin we nog niet weten of er een derde golf komt. Met m.i. als bijkomend voordeel dat er door deze rustige opbouw naar het nieuwe seizoen een relatief blessurevrije opstart kan worden gemaakt.
Aan de andere kant vind ik het als sportman ook wel stoer dat de KNVB tracht het competitie-element dit seizoen nog open te houden. Dat brengt ook risico’s met zich mee die de winnaars niet zullen deren, maar de verliezers zullen de consequenties gaan aanvechten. Bij de officials zullen de verliezers terugvallen op argumenten zoals door blessures (of wereldreis april-mei) kan ik het minimum aantal wedstrijden niet halen, terwijl dat in een hele competitie niet tot een probleem zou leiden. Het aantal rapporten zal zo laag zijn dat er geen sprake meer is van een objectieve norm waardoor promotie-degradatie een loterij wordt, dat is niet redelijk en billijk.
Als voorzitter van een scheidsrechtervereniging dien ik de belangen van alle officials te behartigen, dat zijn zowel de winnaars als de verliezers. Wat ik dan op z’n minst zou moeten bepleiten is dat ook het Handboek Scheidsrechter zal moeten worden aangepast als de competitie zal worden hervat. Daarin zal een aangepast promotie-degradatie reglement in moeten worden opgenomen. Dat reglement moet dat in overeenstemming moeten zijn met het gekozen scenario van herstart van de voetbalcompetitie. In het tweede scenario herstarten we met een nieuwe competitie, dan beginnen we vanaf nul. Dat heeft als consequentie dat ook alle rapporten weer vanaf “nul” beginnen i.h.k.v. het gelijkheidsbeginsel.
Als sportman zit ik in een veel comfortabelere stoel. Ik wil zo snel mogelijk weer als official op het veld staan. Te beginnen met groepstrainingen en daarna weer de eerste voetbalpotjes. Het maakt mij niet uit of dit oefenpotjes zijn, als ik maar weer mijn hobby kan uitoefenen. Ik laat mij daarbij leiden door de kabinetsbesluiten en vervolgens door het KNVB-besluit.
Binnen onze vereniging is het op bestuurlijk vlak relatief stilletjes. Met het wegvallen van ons erelid hebben de organisatie rondom onze kantine-inkopen opnieuw ingeregeld. Het onderhoud van onze accommodatie blijft aandacht vragen en onze grootste uitdaging was het vinden van een nieuwe trainer. Daarin zijn we geslaagd. Een aantal jaren geleden waren we ook op zoek naar een nieuwe trainer en toen bleek dat we een jonge trainer in onze eigen gelederen hadden die de uitdaging wel aan durfde te gaan. Dat heeft fantastisch goed uitgepakt. De trainingen en de trainingsopbouw spraken een grote groep leden aan en had ook aantrekkingskracht op (jonge) nieuwe leden. De trainingsopkomst ging omhoog en bleef constant op een hoger niveau. Goed voor de motivatie, goed voor de prestatie en goed voor de binding tijdens de derde helft in onze Haven. Gijs had een opbouw in de training en een rode draad waarlangs hij de trainingen opbouwde. Gijs varieerde tussen extensieve en intensieve duurtrainingen afgewisseld door intervaltrainingen. Maar naast het trainersvak lacht het levensgeluk onze jonge trainer toe en is hij vader geworden van een zoon. Dat levensgeluk heeft voor ons als vereniging tot gevolg dat Gijs niet meer als vaste trainer voor onze groep kan staan. Gijs, ik wil je namens de leden hartelijk bedanken voor alle mooie trainingsavonden. Hopelijk blijven er nog genoeg donderdagavonden over om weer als deelnemer zelf weer aan de training deel te nemen.
Gelukkig zijn we er als bestuur in geslaagd om een nieuwe trainer te vinden in de persoon van Meine de Boer. Meine is eveneens lid van onze vereniging en kent als (gepensioneerd) sportdocent van Defensie de klappen van de zweep. Dat geldt ook voor ons. Meine heeft in het verleden al vaak een training geleid bij ziekte of vakantie van één van onze reguliere trainers. Daarmee weten we als SAO Apeldoorn dat we een zeer ervaren trainer voor de groep krijgen.
Afgelopen donderdag hadden we weer een digitale clubavond. Een sociaal digitaal samenzijn rondom 4 beeldfragmenten. Als huiswerk hadden we meekregen om deze 4 beeldfragmenten te beoordelen op: gekozen positie scheidsrechter, juistheid beslissing en welke spelhervatting. Ik heb oprecht genoten van de inhoudelijke discussie rondom deze beeldfragmenten. Eindelijk weer eens bezig met het spelletje en volop ruimte voor ieders inbreng. Ik vond het erg leuk en vooral ook leerzaam. Door ook het element van de gekozen positie van de scheidsrechter hierin te betrekken hebben we het gehad over looplijnen, volgen en handelen in “verhitte” situaties. Dat het ook leuk was bleek wel uit het feit dat er nog een ruime digitale derde helft was. Onderstaand een sfeerimpressie:
Ondertussen houd ik mijn spelregelkennis op peil door mee te doen aan de spelregelquiz van de COVS. Mijn fysieke conditie houd ik op peil door 2 keer per week op de weg te trainen en één keer per week wijk ik uit naar het kunstgrasveld van Loenermark om wat sprintoefeningen te doen.
Ik zeg tegen mijzelf: ‘Hou vol!’ De stip op de horizon is, dit jaar gaat de bal rollen. Alleen gaat het mij niet snel genoeg.
Met sportieve groet,
René Beijen
