In de 75e column ‘Van de Voorzitter’ vertelt René Beijen over zijn ervaringen als voorzitter van de SAO Apeldoorn en als scheidsrechter.
Een weekje winterpret zit erop. Het begon met een lekker pak sneeuw. De sneeuw die we thuis moesten ruimen en de sneeuw die gelukkig in het nog niet bevroren water viel. Daarna een paar dagen met flinke vorst. Dit leidde tot een mooie ijsvloer met een prachtig schaatsweekend als resultaat. Óf je nu van wandelen in een besneeuwde omgeving houdt óf van houdt van de schaatspret, het was een week waar velen naar uit hebben gezien.
Na zo’n prachtige week kunnen we er weer even tegenaan. Er worden vele digitale activiteiten georganiseerd. Zo stelt de KNVB ons in de gelegenheid om een aantal digitale themabijeenkomsten bij te wonen. Ik heb mij voor drie themabijeenkomsten ingeschreven. Zo hadden ook onlangs bij de SAO-Apeldoorn weer een digitale clubavond met beeldfragmenten. Het waren slechts vier beeldfragmenten maar zijn we wel een uurtje vakkundig mee aan het analyseren geweest.
Wat ik heb geleerd is dat we met z’n vijftienen wel heel veel zien, maar dat er ook nog ruimte is voor interpretatie. Ik constateer dat we allemaal wel goed op de hoogte zijn van de spelregels, de spelhervatting en de spelstraf op basis van hetgeen we hebben waargenomen. Dat is een compliment aan onszelf. Maar de complicerende factor is dat we niet allemaal hetzelfde zien en dat daarmee ook de spelhervatting en de spelstraf bij dezelfde spelsituatie toch kan verschillen. “Verkopen van je beslissing”, zoals dat zo mooi heet. Maar hierbij realiserend dat dat ook spelers iets anders kunnen hebben waargenomen dan jij. Dat geldt dan ook voor “de bank”, de toeschouwers en rapporteurs. Het “verkopen van beslissing” moet dus voor alle betrokken op het veld en langs het veld erg duidelijk en overtuigend zijn.
Een open deur zou je zeggen. We hadden een beeldfragment waarbij ik in eerste instantie iets heel anders had gezien dan de meeste andere aanwezigen. Dat leidde veertien keer tot de spelhervatting strafschop voor de aanvallende partij en ik zag als enige de aanvaller als eerste een overtreding maken dus spelhervatting directe vrijetrap voor verdedigende partij in eigen strafschopgebied. Toen ik mijn waarneming had verteld kreeg ik meer medestanders. Maar op mijn niveau zijn geen beelden, geen neutrale assistenten, dus zal ik zelf mijn beslissing moeten verkopen. Best een aardige klus als bijna niemand mijn waarneming van de eerste overtreding heeft gezien.
Van beeldfragmenten en het kijken vanuit de hoek van camera-positie, kwamen op de waarneming op het veld. De juiste positie kiezen op het veld maar ook het geluid van de inzet, de val, het contactgeluid, etc. Allemaal factoren die meespelen bij het nemen van de juiste beslissing.
Daarna kwam de factor “fluiten in de geest van de wedstrijd” ter sprake. Een hele belangrijke factor waar de echte leidsman zich onderscheid van de rest. Want bij één beeldfragment greep een teamofficial aan de zijlijn in, in het spel. Hij speelde de bal en er was licht contact met een speler. Voor de duidelijkheid er staat maar één strafmaat op het ingrijpen van een teamofficial in de wedstrijd en dat is “wegzenden middels een rode kaart”. Maar het fragment was in de 81ste minuut, het was aan de zijlijn en stel nu eens dat het een hele sportieve wedstrijd zou zijn geweest. Zou je dan de ingreep af kunnen doen met “geel” in het kader van “in de geest van de wedstrijd”, er is immers niets ernstigs gebeurd. In dit voorbeeld is het antwoord; nee alleen “wegzenden door tonen rode kaart” is de enige correcte beslissing, want je dient gewoon de regels te volgen zoals van een echte leidsman mag worden verwacht.
In de COVS spelregelquiz had ik een hele slechte zesde ronde. Ik vond het een lastige ronde met voor mij lastige vragen en dat bleek wel uit mijn score. Ik was dan ook verrast dat er ook vele deelnemers waren die 10 uit 10 hadden. Een slechte dag, nee zeker niet, gewoon lastig voor mij.
De fysieke conditie heb ik deze week ingevuld met sneeuwruimen en schaatsen. Goed om eens andere spiergroepen te belasten. Over belasten gesproken, ik zag een topper van onze vereniging op social media een schaatsrondje van 85 kilometer maken, knappe prestatie. Aankomende week ga ik het lopen maar weer oppakken.
Met sportieve groet,
René Beijen
René Beijen – Voorzitter SAO Apeldoorn
